Güvenme Şiiri - Seyfet Bozçalı

Güvenme fani dünyaya,
abairgün gelen birgün göçer.
Kanma tatlı hülyasına,
Rüya gibi gelir geçer...

İnanır aksini yapar,
Hoş görünür,yuva yıkar,
İyilik etmekten kaçar,
Zararlı olanı seçer...

Fitnelik,fesatlık yapar,
Mümini,mümine çatar,
Yaptığından neşe kapar,
Şeytanın yolunu seçer...

Hep vergi vermekten kaçar,
Lüks yerlerde viski içer,
İşçinin zammından kaçar,
Mazlumun ahını seçer...

Yazma artık Seyfet yeter,
Adamlar Karun'dan beter,
Anlayana buda yeter,
Çok yazma gücüne gider...