Güvenme Şiiri - Mutlu Alkan

Güvenme bulunduğun yerde ki kuvvetine
Laf ederler şüpheyle namusuna, iffetine
İftira ile âleme maskara ederler de adamı
Aman sendeleme, takılma, düşmeye gör

Güvenme güçlüyken yanında gezenlere
İltifat edip sözleri sıralayıp da dizenlere
Kendi kazdığı kuyuya düşürürler adamı
Kazma kürek alıp da eline, deşmeye gör

Güvenme her yolcuyum yoldaşım diyene
Oturup sofrana su içip de ekmeğini yiyene
Türlü tuzaklar kurarlar da kıstırırlar adamı
Bilmediğin yollardan gelip de geçmeye gör

Güvenme çok zengin diye eli sıkı, dar olana
Sıkışırsa satar seni, sarılır da hile ile yalana
Ne kadar versen de borçlu çıkartırlar adamı
Aldığını verdiğini oturup da ölçmeye gör

Güvenme, ağam, paşam, beyim sözlerine
Ulaşamazsın varlıklıyken onların gizlerine
İflas ettirirler, yerler, bitirirler de adamı
Düşünüp de adamı adamdan seçmeye gör

Güvenme yüzüne her gülüp de eğlenene
Aldanma, hoşuna gitse de her söylenene
Önce şişirirler sonra da patlatırlar adamı
Bir bardak sularını isteyip de içmeye gör
19.01.2018