Güvenme dünyanın boş metaı'na
Vurur bir rüzgâr savurur gönül
Düşersin toprağın kara bağrına
Üstünde otların kurur be gönül.
Dünyada olma fırıldak, olma cin!
Erdeminle yaşa, aşka vur perçin
Habersiz gelir bir beyaz güvercin
Ansızın kapını vurur be gönül.
Nefessiz toplarsın tası tarağı
Mezarın üstünü bağlar kırağı
Olursun berzah’ın yeni çırağı
Nöbetçin iki taş durur be gönül.
Bekaya doğrudur, bu yol telaşı
Kamil imân zaten her şeyin başı
Firkate doğrudur akan gözyaşı
Damlası bir nehir susturur be gönül…
Kayıt Tarihi : 15.3.2018 21:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saffet Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/15/guvenme-64.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!