Güvenme Şiiri - Resul Polat

Sana bir nasihat edeyim dinle
heder edersin kendini bu gidişle
kulağına küpe olsun bu sözüm
her seviyorum diyene güvenme

sırtına bir bıçak vurur
seviyorum deyip uyutur
geldim deyip avutur
beklenen yollara güvenme

cahilsin yazık olur yaşına
gelmedik kalmaz başına
zehir katar tatlı aşına
bir tatlı aşa güvenme

talihim yok deyip ağlarsın
dertli dertli kara bağlarsın
koca dağlara çıkarsın
karlar yağar her dağa güvenme

çığ düşer kapanır yolu
bir garip Allah'ın kulu
çizgiye gelir biter sonu
her yeni dostuna güvenme

geç kalır baharın yazı
tele vurur aşığın sazı
çıktığın kadar bağarsan avazı
her zılgıt çekene güvenme

kara yazılmış bahtın kara
senet mi var çıkmaya sabaha
gün gelir düşersin kara toprağa
her yaptığın amele güvenme

resul polat'ım sözüm bu
gelir kapına oturur mu
zaman kötü ey dostum
her dostum diyene güvenme