Güvenme(2) Şiiri - Kemal Tekir

İşi düşünce gelene,
Gelip yüzüne gülene.
İşi bitince hemen,
Sana sırtını dönene
Güvenme dostum güvenme.

İyi günde sık arayan,
Her an yanında olana,
Zor gününde sırra kadem,
Basarak kaybolana.
Güvenip te bel bağlama,
Pışman olursun sonra.

Özu ,sözü uymayan,
Binbir maskeyle dolaşan,
Yapmacık tavır takınan,
Yalan söyleyip yanıltan,
İnsana güvenip aman,
Sonunda yaşama hüsran.

Kemal Tekir