Güvenme Şiiri - Mustafa Yaralı

Sevdiğin her şeye mesafr bırak,
Evlada,iyale,mala güvenme.
Dostun düşmanlığı sanmaki ırak,
Şeytan ölmedikçe kula güvenme.

Pahalı taşlarla örüpçattığın,
İçini dışını mabet yaptığın,
Hırsla biriktirip,aşkla taptığın,
Altına,gümüşe,pula güvenme.

Muhannet çetindir,savaşı zorca,
İtibarın varsa kullanma horca,
Elinde ne varsa hesaplı harca,
Elden gelen bala,yağa güvenme.

Cahilin diliyle tarif edilen,
Hayale kapılıp zanla gidilen,
Kaygısı çekilen,korku güdülem,
Delili olmayan yola güvenme.

Ne ararsan ara bilen insanda,
İrfanı olmayan kalır zındanda,
Hayat ne kahvede nede fincanda,
Büyüye,fincana,fala güvenme.

Saçlar öyle kalmaz ak'a boyarlar,
Yüzün buruş buruş,yivyiv oyarlar,
Kutlu kumaş giysen birgün soyarlar,
Abaya, hırkaya,şala güvenme.

Herkes benliğini bir benden alır,
Biri ötekine yaslanıp kalır,
Arifler çürüğü sağlamı tanır,
Yaralı gördüğün dala güvenme.