Güvenim Kalmadı İnsanlara Şiiri - Hamit ...

Güvenim Kalmadı İnsanlara

Güvenim kalmadı insanlara,
Her defasında yıkıldım, her defasında kırıldım.
Sözlerdeki samimiyeti aradım,
Ama hep yalanlar, hep maskeler buldum.

Güvenim kalmadı insanlara,
Bana söylenen her şey, bir zamanlar gerçekti.
Ama artık, her bakışta, her sözde,
Beni yalnızlaştıran bir boşluk var.

Güvenim kalmadı insanlara,
Herkesin başka bir hesabı, başka bir derdi vardı.
Beni bir köşe gibi kullandılar,
Ve bir gün, en derin acılarını bana bıraktılar.

Güvenim kalmadı insanlara,
İçimdeki kalp hep kırıldı, hep yoruldu.
Bir zamanlar güvenle adım attığım her adım,
Şimdi bir soru işareti, bir çıkmaz yol oldu.

Güvenim kalmadı insanlara,
Çünkü her güveni bozan birisi çıktı,
Ve ben her seferinde bir kez daha kayboldum,
Beni hep yalnız bıraktılar, ben hep geride kaldım.

Güvenim kalmadı insanlara,
Artık sadece kendi içimde barış var.
Bir zamanlar beklediğim dostlukları,
Şimdi kendime öğrettim, güveni kendi içinde buldum.
Hamit Atay