Güvenemem Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Güvenemem insanlara gayri
Hep çilesini çektim oldum hayvandan beter
Canım çok yandı çıkamaz oldum dışarı
Ne bileyim ki etrafıma
Toplanmış soysuz ile kaşarı,kaşarı

Güvenim kırıldı sarsıldım gayri
Mezarımı kaz’a durun ben yatarım ayrı
Kör olayımda göremeyeydim bunca eza’yı
Felek nerdesin ya bana ver ya bunlara ver cezayı cezayı

Verdiğim bunca emek heba oldu,boşa gitti
Soldu içimde çabam,amacım ereğim bitti
Bilemedim insanların kötü niyetti
Ömrümü bölüştürdüler yavşağı it’i bit’i
Yavşağı bit’i

Memoçilo