Güvendim Güvenmem’e Nazire

Yaşamadım cenneti, görmedim O’nu(SAV)
Sözlerine güvendim, güvendim artık.
Görmeden şahitlik ağır bir konu.
Gizlere güvendim, güvendim artık.

Tuzaklar sanmışsın yol çıkışını
Acıtmaz cananın can yakışını.
Değiştir Üstadım kör bakışını.
Özüne güvendim, güvendim artık.

Hablullahtır bizim güven bağımız.
Kuran vadetmiş, umut dağımız.
Bilmiyoruz Kuran’ı, okumuyor çoğumuz.
Cüzlere güvendim, güvendim artık.

Görmeliyiz bugünleri, dünleri.
Yaşamayız o zaman, kara günleri.
Kar yağsa da karışmayan yönleri
İzlere güvendim, güvendim artık.

Topraksa elbette bitki bitecek.
Ekmeyi bilene filiz verecek.
Kendine ‘toz’ diyene kızacak.
Tozlara güvendim, güvendim artık.

Özhan’im kızmışsın sönen ocağa.
Görsem sarılırım, kucak kucağa.
Eritir diye kızılır mı sıcağa?
Buzlara güvendim, güvendim artık.

(Aşık Zekeriya Özhan’a ithafen)