Güven Siz Lik Şiiri - Muammer Karadeniz

Yaslanırsınız bazen
Ana rahmindeki gibi sorgusuz
Nedensiz, niçinsiz
Her şeyin özünden öz bir güvenle
Kuşkusuz, sorgusuz bir hisle
Dost bilir, can bilirsiniz birilerini
Su gibi duru, arı bilirsiniz
Sır verirsiniz göz bebeği gibi nazik
Meşe kömürü gibi yaksa da bağrını
Taş kesilir söylemez bilirsiniz
Verilmez bilip ellere, güvenirsiniz
Kime güvenilmiş te pişman olunmamış ki
Bakın asırlık kitabelere
Güvenilip taşa teslim edilmişler
Görün işte ne haldeler
Taşa bile güvenilmezken
Et ve kemik yığınına nasıl güvenilir ki?

Muammer KARADENİZ