İnsanlara güvenmeden mutlu olamazsın, ancak kime ne zamana ve nereye kadar güvenebileceğini iyi bileceksin.. Ve bunu asla ihmal etmeyeceksin..
Çünkü; İnsanlara hiç güvenmediğinde de yaşayamazsın!
Ve insanlara sonsuz güvenme hatasında bulunduğunda da, yaşayamazsın; Yaşatmazlar!
Yani; Güven, ihmal ve hatayı asla kaldırmaz!
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta