Sapına bakıp da ağacın köküne aldanır insan
Güven dağlarıdır eteklerinde kar ovasında su
Yersin içersin acıkmış gibi her an olmadan pişman
Tırmanmak güç ister, dorukta yalan denilen durulur
Yalnızlık kalır tek maziden, kötü anılar ve hazan
İndikçe pişmanlık, çıkarken tek tek dünyalık giysiler
Ten soyulur, emanet anlaşılır, çimenler çölleşir
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
