Güven Şiiri - İbrahim Ceyhun Falay

göz yaşına sebep olmadım kimsenin
kimseyi gözü yaşlı bırakmadım
güvenini çürütmedim kimsenin
bir çınar gibi durdum bana arkasını yaslıyana

beni bir tek sırtını yaslayan anlar
gölge oldum tepesine sevdiklerimin
açtım ellerimi onlara
açtım gönlümü

tuttum her birini gücüm yettikçe
ağlamadı kimse arkamdan
ağlatacak bir göz bırakmadım

tutundum sımsıkı gözlere
dost gözü bana yol gösterdi
dostumu tuttum ağlamadı
dostum tuttu ağlamadım
ne gözü yaşlı birini bıraktım
nede arkasından gözyaşı döktüm

dost dedi yüceldim
dost dedim yücelttim
dostum dostluğu var eden