Güven Şiiri - Sedat Erdoğdu

GÜVEN

İhaneti yaşadım, bakışlarında
Gözü doymayanlar hep, toprak altında
Güven cana benziyor, gitti gelmiyor
Sakın geri dönüp de, bana yalvarma…

Söylediğin her yalan, çıktı ortaya
Artık inanmıyorum, senin aşkına
Diz çöküp de yalvarma, var git yoluna
Güvenimi kaybettin, güvenmiyorum…
Bana olan sevdana, inanmıyorum…

Her yüzüne güleni, sakın dost sanma
Derdi anlatmak çok zor, şüphe kuşuna
Hayat kısa ömrümüz, gelip geçiyor
Bir kendine güven duy, bir de Allah’a…

Sedat Erdoğdu