Size güvendiğini sandığınız birinin, bu güvenine layık olabilmek adına sorumluluk duyarak, uğruna harcadığınız kendinizin nasıl bir oyuna geldiğini, güven duygusunun arkasındaki o koca balonun patlayıp nasıl kullanıldığınızı anladığınızda, kafanıza tokmak gibi inen gerçekle aydınlanırsınız ki; asıl gerçek, sizin o duyguya yüklediğiniz kendi anlamınızdan başka bir şey değildi. Yani sizi kandıran kişi o değil yine sizdiniz. Niçin güvenildiğini sandınız? Ya da siz niçin güvendiniz? Çünkü siz öyle istiyordunuz ve o öğretiye ihtiyacınız vardı…
Çünkü bir diğer yandan da gerçekte siz güvenilmek istiyordunuz. Güvendiniz…
06/09/ 2012 Tömük/ Mersin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim