Size güvendiğini sandığınız birinin, bu güvenine layık olabilmek adına sorumluluk duyarak, uğruna harcadığınız kendinizin nasıl bir oyuna geldiğini, güven duygusunun arkasındaki o koca balonun patlayıp nasıl kullanıldığınızı anladığınızda, kafanıza tokmak gibi inen gerçekle aydınlanırsınız ki; asıl gerçek, sizin o duyguya yüklediğiniz kendi anlamınızdan başka bir şey değildi. Yani sizi kandıran kişi o değil yine sizdiniz. Niçin güvenildiğini sandınız? Ya da siz niçin güvendiniz? Çünkü siz öyle istiyordunuz ve o öğretiye ihtiyacınız vardı…
Çünkü bir diğer yandan da gerçekte siz güvenilmek istiyordunuz. Güvendiniz…
06/09/ 2012 Tömük/ Mersin
Tayfun ÖzdüzencilerKayıt Tarihi : 6.9.2012 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güvenmek ve güvenilmek konusunda bir analiz yapmaya çalıştım sadece.
ifadeler bunlar şiiri okurken
takıntısız pürüzsüz satır geçişleri
mükemmel
finişe yaklaştıkca heyecanı artıran
bir paylaşım olmuş
kutlarım şair yüreğini
TÜM YORUMLAR (1)