Güven Şiiri - Yunus Akkale

İlim, irfanda yükselmek neyine
Falcıda sırada kehanete güven
Bilgiden uzaktır boş bir beyine
Batakta batar cehalete güven

Tembelin kağnısı geçince arşı
Kuru inatla durur karşı karşı
Alım satımı yoktur boş bir çarşı
Geçmişle övün asalete güven

Suyu, sabunu bilmez pislik karı
Eker biçerde yer bir kuru darı
Rehberi olsa çalışkan bir arı
Eller çalışsın adalete güven

Tarla, takım iş ister, gölge ne hoştur
Dedi kodu yap ta boş atı koştur
Evi de külhana odası loştur
Yarına ertele mazerete güven

Bilmez İslam’ın özün, verir fetva
Batıla inan, Hak’ı kaldır rafa
Cihana nizam ver kuru bir kafa
Gerçek bir yana delalete güven

Her gün çıkarda nice bir sefere
Uyur uyanmaz seherden sehere
Vur batır abalıyı yerden yere
Asılsız bir düş rivayete güven

Onun bunun malın geçir üstüne
Su katarda satar çiğ sütüne
Yarın belirsiz değer vermez düne
Helal yok, hayır hasenata güven

Kardeşi çekiştir al okun ucuna
Kendi suçlu bakar onun suçuna
Adalette ibre eğiktir acına
Delil bir yana şikâyete güven

Çığırtkanlar basar uçar çığlığı
Deryada bozulur balık salığı
Zalime öz evlat böyle kulluğu
Nasıl böyle hâkimiyete güven

Işıktan korkanın harabe gecesi
Alırda verirde yok güvencesi
Bulanırda durulmaz düşüncesi
Halıda bir yana halvete güven

Yunus seninde hesabın divana
Ölene kadarda sarıl davana
Hakı zerre olsa atma yabana
Yaratan yüce azamete güven