Güven Şiiri - Bahattin Muratoğulları

Keskin bir sır kıyısıdır güven
Tüm muhabbetlerin
Aşikar olmayanların bile
Hatta ve hatta
Kör kurşunların şaştığı
Amansız bir savaşın eşiğinde
Bir askerin nöbette uykusuna
Gece vardiyasında amirin
Olmazsa olmazıdır.
Hele birde sevdalık varsa işin içinde
Gündüz güneşin doğuşuna
Yahut gece ayın parlaklıgına
İnandığı gibi güvenmelidir
Uykunun ölümden farkı ne ise
Odur aşkın güvenden farkı
Birde zalimin kumpası
Namerdin, puştun, zalımın
Leş yiyenleri hatırlatan
Amansız düşmanıdır
Bittiğinde kaybedenler eşit
Kaybedilenlerde keza öyle
Biri gittiği
Digeri bittiğine yanar
Kor getirsen yanlarına
Üşümekten alıkoymaz
Bunca sözden sonra
Ağlamak , feryadıyla ağlamak
Hepsi kıymetini yitirmiştir
Artık acı bir çeşmedir zaman
Aktıkça günlerinden çalan
Işinde uzman hırsız gibi
Ve ya tecrübesiz tüccar gibi
Bütün serveti tarumar olmuştur nafile
Arayışlar vardır ki yürek burkan
Biri gezdiği sokaklarda
Diğeri Gülhane Parkında
Aç yırtıcılar güler
Leş yiyenler tahtında...