Güven Şiiri - Cahit Telkök

Güveni kökünden yıkmışsan eğer
Sonradan diz üste çöksen ne fayda
Kırılan dağılan onmazmış meğer
Olmadık yeminler döksen ne fayda

Öğütten nasip yok duyarsız başa
Anlık duygulara taparmış boşa
Yere serilip de düşünce tuşa
Sayının hükmü yok doksan ne fayda

Aldanma işinden çekmişse garip
Çiçekler getirsen cenneten derip
Umutlar vadetsen ikrarlar verip
Parmağın ucunda seksen ne fayda

Olur mu insana yalandan vefa
Sahtedir riyanın verdiği sefa
Dik tutan o inanç çökse bir defa
Elimi tutup da sıksan ne fayda

Uçurum yanında denge kaybeden
Kendisi kendine kötülük eden
Canı çıkar artık ölmüştür beden
Boynundan ilmeği söksen ne fayda

Gülüşün sahtesi olmuşsa ayan
Ne işe yarasın söz veren beyan
Pirü pak olsa da görünen boyan
Gözümün içine baksan ne fayda

Sağlamlık insandan beklenen temel
Gizli iş çeviren bilmezmiş emel
Boşa çıkar her dem gereksiz amel
Ulaşıp miraca çıksan ne fayda

Doğruluk beslermiş güveni canda
Dürüstlük seçkiden değildir kanda
Yüzün güler sanma iki cihanda
Kavramın içinde yoksan ne fayda

Aykıri söylerken ölçüp biçermiş
Arifler dersini alıp göçermiş
Cahile anlatsan gülüp geçermiş
Şiş gibi gözüne soksan ne fayda

Aykıri-Cahit Telkök 13-02-2016-Köyceğiz