Gütmek Lâzım.! Şiiri - Mehmet İslami

Dinle beni cân çiçeğim
Âşkla yanıp tütmek lâzım
Dünyâ kimin söyleyeyim?
Münkirânın; netmek lâzım?

Çevirdiler dört yanını
Akıtıyorlar kanını
Yaratanın düşmanını
Izgarada ütmek lâzım

Arıyorsun amma, neyi?
Kimler kaybetti deveyi?
Çöllerde Üveysim deyi
Ahmakları gütmek lâzım

Hazan vurupda solunca
Sızı girsede kulunca
Dâvâ hadimi olunca
Kara taşda bitmek lâzım

İki rûhlu turap beden
Şeytan sırrını bilmeden
Yalpalayıp eğilmeden
Müstakimde gitmek lâzım

Ne demektir? ‘senin olsun’
Kul’lamı konuşuyorsun?
Servet için koşuyorsun
Rızka; şükür etmek lâzım

Âhir zemân da bulsanda
Birtek başına kalsanda
Mümin, Müslüman olsanda
Şerîâtte; yitmek lâzım

İSLÂMİ’yim vermem emân
Her kimde yok ise İmân
Sırata varınca hemân
Cehenneme itmek lâzım