Bacağını seğirerek geldi Nadine. Yanı başından yükselen kale içindeki kule
yükseliyor en yükseklere. Bulutları delip geçiyor artık …
Bilemezdi bunu.
Ana kapıdaki tek görevliye sordu, şatoyu bekleyen:
“gelen var mı? ”
Hiç tepki vermedi adam. Kılı kıpırdamadı: İçeri bir düşman her an sızabilir, tetikte olmalı –salıvermemeli.
BU ŞATO ADAM ALMAZ!
BU ŞATO ADAM ALMAZ.
Nerden geliyordu bu ses.
Sesin geldiği yöne doğru gitti Nadine.
Neden engel olmadı o ana kadar o ana kapı görevlisine, neden bunca etkisiz.
Oysa kim gelecek ki o ıssız sadeliklere. Kim? Kim!
Lanet olsun, kim!
Bir kişi ve bir kişi…
Kale adam almaz.
KALE ADAM ALMAZ! ……
ALSA DA RUHUNU TESLİM ETMEZ …
Kayıt Tarihi : 11.7.2007 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir romanın en etkileyici pasajı sanki
kutlarım çok güzel
TÜM YORUMLAR (4)