Gurur Ve Savaş Şiiri - Erdinç Beyaz

Çığlıklarla başlayan bir savaş sardı surlarımı
Aşk saldırdı,vurdu,kırdı her tarafımı
İndirdi önüne çıkan çocuksu umutlarımı
Acımadan çekiyordu tetiği
Yaşlanmış ümitlerime,kundakta uyuyan hayallerime.
Döküyordu bombalarını gökdelen sevinçlerime.
Tek çare ateşkesti ama
Parçalayıverdi beyaz bayraklarımı.
Bitmiştim,yıkılmıştım
Harabe bir şehire dönmüştüm artık.
Geriye yüzyıllık gururum kalmıştı.
Ne olur ey aşk! Koparma çınarımı benden.
Bu şehri o büyüttü ayakta tuttu.
Mamafih senin tek amacın oymuş
Köleleştirmekmiş amacın beni.
Taktı gururuma paslanmış kelepçeleri
Halkımın içinde idam etme ne olur!
Götür onu uzaklara amazonlara
Elveda gururum,çınarım,şehrimin sultanı..
Aşk gurur düşmanı bir terörist
İdam seven bir hakim..