Gurur Şiiri - Tuna Yıldız

Tanıyor geceler beni
hepsiyle tek tek konuşuyoruz
ne gecelerim oldu,hep sonraya elveda dediğim
yol aldım elveda karanlığıma
sevdalarımıda aldım yine
yağmur bulutu gibi saklıyorum
dopdolu göz çukurlarımda
yağmur bana yağıyor,çisil çisil
yağmur bana yağıyor,dokunuyor pardesümden tenime
tüm dostlarımı çağırdım,birinin adı yalnızlık,diğerinin ise gece
göz çukurlarım şimdiden hazır boşalmaya
sabırsızlığı son haddede
eksik bir şey var,göz pınarlarım yağmıyor
dökülmüyor,ızdıraplarım,sevdalarım
eksik bir bir şeyler var
bakınıyorum sağıma soluma
biri var sanki karşıki pencerede
banamı gülüyor ne
alay mı ediyor?
Çıldırışlarımın,isyanlarımın son demindeyim
adam akıllı ıslanmışım,
patlamak üzere olan fırtına rüzgarı gibiyim
oysa gülüyor bana,alay ediyor zoruma zoruma
patladı, asi,çilekeş,deli sevdalarım
isyan bayraklarım fora,sel oldu taştı göz pınarlarım,
tusunami oldum,tüm caddeleri yıkıyorumda
eziyet çektirirken,aciz duygularım
tüm nefretlerimle caddelere
o hala bana gülüyor,
sensin,seni tanıyorum,sen benim gururumdun
hiçliğimin tek günahkarı
yollarımımı bekliyorsun
yoksa hergün sen bana gülüyormuydun hain hain
sen gülmeye,bense ağlamaya mahkumum..
ey yalnızlığım,ey çilelerim
Yıkın şu gururumu fırtınalarımda yankılansın
imdat haykırışları