Gürültü içinde her yer!

Her yerde bir ses bir gürültü;
Kendi yüreğini bile duymamakta insan,
Sadece kendisi var evrende;
Sadece kendisi mutluluğu hak etmekte…
Diğer insanlar önemsiz,değersiz…
Gürültü var her yerde,
Çığlık var her köşede…
Kara bulutlar var güzellikler üstünde,
Her yer kara bulut,herkes karanlık…
Güneşin doğuşu ve batışı farksız,anlamsız…
Her köşe başında bir yalnızlık,
Her orman içinde bir sessizlik…
Martılar bile susmuş denizler üstünde;
Tüm denizler bataklık…
Tüm kuşlar yorgun,kırgın,sessiz…
Her yerde haksızlık,herkeste haklılık,
İnsanın içinde bir çatışma; dünya savaşta…
Savaşlar ömürlerde,ömürler yalnızlıkta,
Her yer gürültü içinde; iç içe geçmiş sesler,
Sağırlaşmış insanlar,bencilleşmiş yaşamlar;
Kendini düşünür olmuş zihinler,
Unuttukları benliklerini özler olmuş yürekler…
Kimliği belirsiz bir ses kaplamış her tarafı,
Sağır olmuş kulaklar,kör olmuş gözler…
Güneş doğuvermiş bir sabah,ölüvermiş bütün ruhlar…