Gürültü Şiiri - Can Carmen

Birbirine çarpan parmaklarım tıngırdar
Diş gıcırtılarım uyandırır komşularımı
Yakıp yıkmak isterken yumruklarım duvarları
Engel olur oracıkta kadın sükuneti

Çığlıklarımı susturur kursağımdaki düğüm
Karmakarışık öğretiler bilemekte balatalarımı
Ondandır ki ani dahi parlayamam artık
Zifiri çer çöp söndürür ışıltılarımı

Öteden beridir çalınır kulağıma düğününün gürültüsü
Yersiz mutunun sessiz adımları iğreti eder beni
Söyle ona, yürümesin bana
Ulaşmasın ne olursa olsun
Çalmasın kapımı tırnaklarının saçma sapan renkleri