Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Kaşların, gözlerin felaket senin,
Bu bakış ne yaman oy ceren gözlüm,
Sabrım son kertede son mühlet senin,
Kalbime sevdanı koy ceren gözlüm…

Dudakların ateş alev sunuyor;

Sen ceylana benzersin,
Kaş, göz, saç, el sende var...
Ceylandan da güzelsin,
Burun,diş, dil sende var...

Sende var güzellikler,

Takvim Martın dokuzu,
Kutlar iken Nevruz’u
Cemre düşer acele,
Güler toprağın yüzü...
Şenletir gönlümüzü...

Saçları kırlaşmış birini gördüm
Adını sorunca öğretmen dedi,
Öğretmen ne demek yanılıp sordum
Bir toplum gemiyse, o dümen dedi…

Dedi ki en küçük dimağlar benim,

sanki bilmez gibisin
sana vurgun yüreğim
sevdamla dolsun için
senle yorgun yüreğim....

üzülmedim boş yere

Sarıkamış’ta sis var;
İçerimde yeis var,
Kara kaşta bilinmez,
Yüreğimde bir his var...

Söyle Mehmedim söyle,

-kandiliniz mübarek-

Bu gecenin hürmetine,
Af-mağfiret diliyorum..
Cümle İslam ümmetine,
Kapı açık biliyorum…

Rastlayınca aniden, tutundum ellerine
Bir busecik kondurdum; sıcak dudaklarına,
Bakıştı gözlerimiz, dalıverdik derine
Saçlarımız şaşırdı, çoğalan aklarına...

İkimizde olgunduk, kalplerimiz küçücük,

sevgili...
sevginin bahçesi gibi ekmek
ve biçmek sevmek
ve sevilmek...
kapıya menteşe,
zora mengene

Seviyorum; diyen dilini yerim;
Sevilmek ne güzel, sevmek ne güzel...
Seversen o seni sevmez mi derim,
Onu sevmek onu demek ne güzel...
Sevilmek ne güzel sevmek ne güzel...