Omuz aradın dün akşam
Başını yaslamak için
Dertliydin, öyle demiştin
Diyemedim sana işte omuz diye..
Sonra kederini anlattın
Yarım kalanımsın diyemedim
Ne kadar ağlasan haklısın yar
Sevdamsın gülen yüz göremedin
Gözyaşlarını silemedim yar
Bir kara dam da ben, evimde sen
Bu akşam da kovdum onu
Yüzsüzdür sende bilirsin
Sen gelirsin o gelir
Diğer gecelerde ki gibi
İşte bu yüzden…
Hiç sevmedim gece seni
Gece sabaha terk ederken
Yorgunluğunu
Sabah güneşiyle renkleniyor
Kırağı zamanına teslim olanlar
Kırağı zamanının beyazları
Çiğdemi, nergisi
Denize hasret kumda kalmış
O eski sandal karinasındayım
Hasretimi kıyasladım o karinayla
Ters dönmüş kırık boyasızla
O dalgaların sesini dinlerken
Bir büyük dalgayla gideceği günü
Kısık, olabildiğince kısık
Sentil çakısıyla ayarlı gibiydi bakışları
Her ikisi de aynı açıklıkta o gözler
Bakmıyor dövüyorlardı sanki
Yaramazlıklarımdan bilirim
Kızılcık dalı geldi aklıma o bakışlarında
Üşümek hele yalnızlıkla üşümek var ya
Derin bakışlara daldığım anlar geldi aklıma
Sıcacık ellerin ellerimi kavradığı o anlarla
Sığındım bu soğuk gecede, onunla hatıralara
Rüzgarda omzuma yaslandığı gecelere
Ama faydasızdı hatıralar, üşüdüm,
Ne düşünce ne de efkar
Ne tan ne akşam güneşi
Ne de mehtap aradığı
Zamanın durduğu yerde
Baktığı yeri görmeden
Dalmış işte geçmişe
Şiir yazdırdın bana bu akşam;
Ama sen yoktun;
Ne sarı yapraklar ne de mehtap vardı
Ne hüzünlü bir şarkı ne de elimde bir resim
Ne rüzgarda uçuşan saçların
Bugün ağlayan bir kadın gördüm
Saklamaya çalıştı bir an gururlu damlaları
Soramadım gözyaşında saklananlar mı kıskandı
Yoksa beni o yaşlara değmez birimi sandı
İçimden geçeni paylaşsam dedim
Ama ya o haykırırsa hepiniz aynısınız diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!