sen diye başlayan cümlelerim
sebepsiz gülüşlerim
gelmediğinde ağlayan hallerim
birbirimize yabancı
en çok da sana yabancı içselliğim
sevmeden bilinmezdim
şimdi
ağır bir nöbet sonrası
varlığınla derman bulup
sıcak aşk ateşinde buhranlar geçirirken
dönüşünle sana kavuşup
seni tekrar tekrar yaşamak vardı ya
“Ta içimde bir yerlerde gözlerini ruhuma diken hain.
Kaç göbekten sorarsın hesabımı… Tükendiğim yollar yetmedi mi? ”
yenilmiş zaferlerime ağlıyorum bu gece
bir kibrit çöpü kadar narin
niceden geçti zaruret
niceden koptu ölüm
bir bakışa yaktık konaklarımızı
ince ince taşlarla sorulduk
dün...
yoktuk ya biz çoğalırken şu koca deniz
fener alayına tutuştuğunda ki yakamoz
rengarenk ve siyahında saklandı giz
Hırpani bir şehir bu sabah,
Gözlerimde uyanan.
Yokluktu anası,
Varlığı kuşağında saklı,
Korkuları heybesinde yüklü,
Kurtuluşu dilekler adamış,
“yenik bir kahraman gibi
düşerken yerlere gözlerim
yok sayamazdın fırtınalı yüreğimi
ah bir bilebilseydin…”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!