Gürbüz Vural Şiirleri - Şair Gürbüz Vural

Kara tren mi?

Yoksa gözlerindeki yaş mı?

Ayrılığın adı...

Önce gözlerin,

gözlerin giriyor yüreğime.

Sonra tenin oluyor yüreğim.

Güneş doğmadan
kuşlar ötmez derlerdi,
inanmazdım gülüm inanmazdım.
Gözlerin yok şimdi
kuşlarda ölüm sessizliği...

Fikrin bir bir mültecidir gecemde,

gözlerime yaslanıp uyusan,

seni ağlarım.

Üşüyorum bu gece.
Tüm geceyi
örtsemde üzerime,
üşüyorum bu gece.
Yok başka çare
tenin lazım tenime...

Seni almışım koynuma
dolaşıyorum geceleyin sokaklarda.
Tinerci çocuklar çıkıyor karşımıza,
Gülüyorsunuz durmadan

Yeter.

Senin kokunu taşıyor,

tüm rüzgarlar bana.

acımadan esiyorlar bana

(1)
Otobüs durağında
bir adam.
İşçi. İşçi olduğu
kadar çileli.
Yanında karısı.

Suç bulma kalemime
bir uçurum ise gözlerin
her dokunduğumda öleceksem
suç bulma kalemime.

Suç bulma kalemime

Gözükmüyor yıldızlar,
şehrin tüm ışıkları sönse de
gözükmüyor yıldızlar.
Emperyalizmin bacaları
kirletmiş gökyüzünü.
Ne kadar uğrşssada