Durmuşum ortasında zamanın, olabilsem serin gecelerin.
Gidebilirim uzaklara ama buralar; çoktan benim.
Korkaklara inat buraları severim, korku bilmez ölüm.
Şimdi velakin sevda gönlümüzü eğlendirmez burada.
Kıymeti yok benim, kimsem yok siyah gecelerde.
Ne selam gelir yardan, yara düşmüş hey hat yardan.
Biliyorum ölüm korkutmaz yalnız ölmek var bu şehirde.
Umutlar karlı dağlara özenmiş, burada hayal meyal.
Umut zanneder misin ki gönül eğlensin gurbette.
Yapışmış dört elle firkat gurbette, kurtulmam ne mümkün.
Uzakta kalmışsa sevgili, gönül zaten hep gurbettedir.
Kenan Gezici 13/08/2025
Kayıt Tarihi : 13.8.2025 11:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!