Gurbetlik Beni Nikfer'den Etti
Kör Olası Gurbetlik
Şimdi uzaklardayım, burnumda tüter sıla,
Kör olası gurbetlik beni nelerden etti.
Dostla aramı açtı, ne bitmez bir fasıla.
Kör olası gurbetlik güzel diyârdan etti.
Gurbette ne yaşanır kara bir kıştan başka,
Ne özlenen gül açar, ne de doyulur aşka.
Mevsimler mevsim değil, tez dönebilsem, keşke!
Kör olası gurbetlik beni bahardan etti.
Nasıl da özlenmez ki vatanımın köyleri;
O geniş ovaları, sıra sıra dağları.
Kekik gelincik kokar uçsuz bucak bağları,
Kör olası gurbetlik beni Nikfer’den etti.
Dolaştığım her sokak hâlâ yabancı bir yer,
Vatanımı isterim, orası başka diyar.
Bir gün ölsem burada ya yakarlar, ya kuş yer,
Kör olası gurbetlik beni mezardan etti
Mehmet Semercio
Mehmet SemercioKayıt Tarihi : 7.5.2020 15:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Semercio](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/07/gurbetlik-beni-nikfer-den-etti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!