Gurbetin yolları Şiiri - Erdal Ay

gurbetin yollarında yalnız dolaştım
hemi de hepten,yapayalnız.
çiçekleri yalnız kokladım
şiirleri hep yazdım,yalnız.
yürekleri yokladım kimbilir kaçkez
bulamadım,yaren gibi arkadaş.
ne zaman düşsem umut peşine
çıkmazlarda dolaştım hep yalnız.
ağlayanları buldum karşımda
arkamı döndüğümde bir baktım
gülüşmeler dör bir yanımda
içimdeki gurbeti yaşadım hep yalnız.
bilmem kaçıncı yanlışı yaşadım
doğru bildiklerimin karşısında acaba:?
unuttum, saymadım sayamadım
yalnızlığın acısını bir yerlere koyamadım.
kimi düştüm yerlere,acınmadım
toprağa karıştı kaç kez kanım.
aldırmadım,gülüverdim kendi kendime
ama;dil yarasınıyüreğime anlatamadım.
sustum,gecelerde gündüzlerde
biliyorum,herkes kendi hallerinde.
aradığım bir çift göz ama nafile
yüreklerde olmayınca,gözler bakıyor öylece.
yoruldum,anlamını yitirdi her şey bana
çiçekler açmıyor eskisi gibi yüzümde
kararan bulutlar dolaşıyor kirpiklerimde
yağmurlar yağıyor yüreğimde.
gurbeti yaşadım bunca yıl içimde
kucak dolusu sevgiler hiç yok şimdilerde.
yalan dolu bir dünyadan göçüyoruz ya
sanki yaşam,yalnızlardan sadece bir gece.