1950 yılının kış doksanında doğmuşum
Hamallar
Parayla taşıyordu bavulları
İnsanın elinde bavul
Gurbette dolaşır
Hamal
Yalnız akşamları yorgun
Boş bavullara konur
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
gurbet en ağır yüktür... bilen bilir bir de çeken bilir...
sılada son gecem, sabah erkenden gurbete doğru yol alacağım :((
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta