Gurbet Vurgunu Şiiri - Zihni Derin

GURBET VURGUNU
​Uzak bir yerde, deniz kıyısının hüznü,
yabancı yüzler gibi donuk gökyüzü,
Gurbette günlerim Saatlerim geçmiyor,
Silinmiyor acıların hüzünlü yüzü

Her yerde her köşede hasretle yaşıyor,
Her yüzler de yabancılar donuk bakıyor,
İçimde birikmiş, dinmeyen bir sancı,
​Ne bir tanıdık ses, nede memleket ocağı yanıyor,

Sadece duvarlarda, asılı hatıralar kalıyor
Belkide gurbet de haber, getirir rüzgârlar
Ne zaman döneceksin diye bana sorarlar
Yıllardır dönmeyeceğimi hiç bir zaman anlamazlar

Büyük ​Şehirlerde o ışıklarda parlak,
Benim Ruhumun feneri hep aynı aylak
Radyoda Tanıdık Bir türkü çalar yanık yanık
O an anladım, gurbette ne kadar zor,dur ayrılık.

​Ne zaman uyusam, memleket düşer rüyama,
Memleketin kokusu, sevdiklerim gelir aklıma,
Dönüş vakti ne zaman, bilinmez haldayım,
Bir ömürlük hasretin en derin korkusundayım.
Gurbetin vurgunuyum, Duyguların ben yorgunuyum.
Yazan Şair:Zihni DERİN
02.12.2025 ANKARA