Gurbet Treni Şiiri - Abdullah Yiğit Akyüz

Gurbet Treni

Gurbetten geleceksin sandım
Yıllarca gittiğin istasyondaydım
Her gelen tren
Bana bir umut oldu

Çok kişi günaydın dedi
Lakin kimse senin gibi
“Günaydın” diyemedi
Ya da demek istemedi

Ben sen yokken bile
Sana sadık kaldım
Tek bir dayanağım yokken
Dayanak yarattım

Seni beklediğim gibi
Beklemez kimse seni
Bunu unutma ama
Unutmuşsundur mutlaka

İstasyon kapatıldı
Son tren yanaştı
Makinist bana yanaştı
Ve artık o da bıraktı

Aradan on yedi yıl geçti
Durduğum yer değişmedi
Sevdiğim kişi değişmedi
Lakin bedenim evrim geçirdi

Dünya değişti
İnsanlar gelişti
Arkadaşlarım dede oldu
Ben istasyonda tutuklu oldum

Rayların ucunda bir kadın gözüktü
Bakır turuncusu saçları
O sendin sevdiğim hissetim
En sonunda sevdiğim geldi dedim

Arkanda biri daha belirdi
İnce bir oğlan
Ve onun da ardında
Ufak Bir kız ve bir de oğlan

Evlenmişsin anladım
Boşa beklemiş bir Abdullahtım
Yıllarca seni beklemiştim
Bir veda etsen yeterliymiş

Seni hiç bırakmak istemedim
Hep seni destekledim
Hep seni istedim
Ve beni terk ettin gittin

Yıllar yılı çöpe gitti
Yarim bir ele gitti
Elimde kalan ise
Sadece beklerken yazdığım
Şiirlerimdi

Abdullah Yiğit Akyüz
Kayıt Tarihi : 9.7.2023 22:18:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Abdullah Yiğit Akyüz