Gurbet Kuşu Şiiri - Necip Zeybek

Hey bre, gurbet kuşu, Tutmadı mı yorgun gözlerini uyku? Ne çok özlemişsin, Yarı aç, yarı tok yattığın avare geceleri, Giriversen şöyle kahveden içeriye, Dalavere ile attığın oaaa taşı, Tırnakladığın maça kızı, Döner mi deliye? Dostları kızdırır mı yine, Çayı höpürdeterek içişin, Sigarayı köküne kadar emişin? Haydi, uç be gurbet kuşu, durma buralarda! Ah, bir varsam sevgi diyarına, Kapıda karşılar anam,bacım,dayım, Kurtulurum elin dilini yalamaktan, Şakırım ana dilimde, Ne dert kalır,ne sıkıntı içimde… Varsam, kucaklaşsam,şakalaşsam, Doysam dosta, sohbete, Doysam samimiyete... Ah güvene uyusam, uyansam yine güvene… Katlanamam bir dakika bile horlanmaya, Güvenim olsa yarına, Başlayacağıma her gece adını anmaya, Bir dakika bile durmaz, Başlardım memlekete doğru kanat çırpmaya… Olmasan da tutsak Eli, kolu bağlı, Dili bağlı oturmak, Gidiyor adamın işte zoruna, Durma, vur be, vur davulcu, Bu günden aaai yok, Abbas yolcu, Üveyikler gibi uzun uzun öt şöyle zurna, Duysun sesimizi uzaklar, Beni bekler çift çubuk, Tarla, bağ, İnek, davar. Geldi vuslat vakti, Köyde düğün şenlik var. Ağırdan alsın halay başı, Yola çıktım bile. Hele sen bir türkü çığır, Kavuşmanın şerefine ozan, Okunurken hayatın can sesi ezan, Evvel Allah, oradayım. Akla düştükçe bizim diyar, Yol gözleyen yar gibi yanar, Daralır, dur durak bilmeyen bu gönül. Hele bir kanat vur, O kadar uzakta değil huzur, Hey bre gurbet kuşu, Uçma öyle kanadı kırık, bir sağa bir sola. Çarptıkça boşluğa, Kırılıyor umutların. Kaptırma boş hayallere kendini bu kadar, Yıllık izne daha onca gün var. Yat da uyu hele, sabah ola hayrola