GURBET İLE GEÇTİ ÖMRÜM
Ak sütümle besledikçe minicikti elleriniz
Büyüyüp emekledikçe gül açardı yüzleriniz
Bir kez olsun ayrılmazdık gülümserdi gözleriniz
Gurbet ile geçti ömrüm kanat takıp gelemedim
Vay benim çileli başım gözümde kurumaz yaşım
Kuzularım olmayınca boğazımdan geçmez aşım
Hasret yolu beklemekten tükeniyor dertli başım
Gurbet ile geçti ömrüm şu dağları delemedim
Kara tren salınarak yavruları getir bana
Hiç mi insafın yok senin şu halime bir baksana
Daha neyi bekliyorsun tükendim ben yana yana
Gurbet ile geçti ömrüm çare nedir bilemedim
Ben feleğe ne yaptım ki yüreğimde açtı yara
Gündüzlerim gece oldu, güneş ısıtmaz kapkara
Her seherde düşlerimde dalarım hatıralara
Gurbet ile geçti ömrüm bir gün olsun gülemedim
SABİHA SERİN
Kayıt Tarihi : 18.5.2008 09:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İki yavrusu evli ve gurbette olan anayım. Eeee yüreğinde hasret olan ana da gözlerinde biriken yaşlar ile başka ne yapar eli kolu bağlı. Bütün sevdikleri de yanında olmayınca.... Akıtır duygularını bu mısralarına....
Gözümden akan yaşlar hasretten köz-köz yanar
Saçımdan tırnağıma yakınlarımda yoklar
Çocukluğumdan beri gurbet ateşi yakar.
Saygılarımla
Duygularınız mısralara öylesine güzel akmış ki, anlatılamaz.
Tebrikler Sabiha Hanım.
Kadir Tozlu
TÜM YORUMLAR (4)