Gurbet dolmuşum! ...

Ben bütün sabahlar yalnızım; yalnız uyanıyorum!
Saçlarım diken diken uyanıp kabuslardan,
Akşam bedenimi zor atıyorum yorgunluktan!
Sevmiyorum artık şu geceleri,
Ben bütün sabahlar yalnızım; yalnız uyanıyorum…

Sokak öğretmenleri sessiz ayrılıklar yaşıyor,
Sarhoşlar anılarını anlatıyor viranelerde!
Ben hasrete kilitliyim, tutsak gibiyim
Belli etmiyorum bardağım taşıyor!
Kendim kendime uzak gibiyim,
Bir de yitiyor arkadaşlarım meyhanelerde!

Sevgililer günüymüş…aşıklar günü,
Hasan Hüseyin Darı;
Şarap sağ elinde bardağıysa sol,
Kendini Yenimahalle yokuşlarında arıyor!
İnsan isteyince seviyormuş yalnızlığı,
İçiyor Allah’ın günü!
Olmuş benzi sapsarı!

Bense geçmişim sarıyı solmuşum,
Kan ağlıyorum!
Ben bütün sabahlar yalnızım,
Üstüne bir de gurbet dolmuşum!

Allah yalnızlığı alışık olmayana,
Aşkı aşkla barışık olmayana vermesin!
Hem yalnızlığı hem de hasreti
Öksüz olan şaire gurbeti vermesin!

ARALIK/2004/İZMİR