Bende tattım gurbet denen ayrılığı!
Çok kötüydü ağlattı beni acı acı!
Bakmaz gözyaşina deli eder insanı!
Çekemez oldum inanki kahrını!
Gurbette sevmek istiyorsan, hor görüyorlar!
Gurbette yaşamak istiyorsan, toy görüyorlar!
Gurbette gülüp eğlenmek istiyorsan, çok görüyorlar!
Bunuda iyi bil gerbette ölürsen cesedine basıp geçiyorlar!
Ne umutlar ile çıktım gurbetin yoluna ağlayarak,
Ezilmiş ve solmuş yüregimi daglayarak,
Ayrılığın gurbetin ne olduğunu bilmeden,
Şimdi yaşiyorum her şeyden mahrum kalarak!
Anama hasret, babama hasret, sılama hasret!
Elbet birgün kavuşacagim gönül ama sabret!
Yaşamak için herşeye ragmen gayret edecegim gayret!
Her gün ölüyorum ama nasıl yaşıyorum hayret!
Son sözüm budur gurbete kanmayın!
Çekilir derdi diye kolay sanmayın
Herkesin sözüne kanıp çabuk aldanmayın!
İnanınki gurbet öldürmez süründürür bunu iyi anlayın!
06/02/1979
Kayıt Tarihi : 25.1.2012 18:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!