Gurbet Çantası 1 Şiiri - Arif Vefik Çınar

Ne zaman elime alsam !
Şu gurbet çantasını ,
İnceden bir ağrı
Bıçak gibi saplanır karnıma.
Tarifsiz bjr sıkıntı ki ,
Hiç anlatamam;
Kor olup , düşer bağrıma.
Kaybolur neş'em, gönlüm se buruk
Bir kederli şarkı olur ayrılık.
Kimsenin yüzüne bakamam...

Kavuşmanın tadını vermese de
Sarılıp,öpüşmeler.
Ola ki.. gidip de dönmemek,
Dönüp de görmemek var demişler.
Temenniye, nasihate dayalı
Bolca tesellidir verilen.
Gelmiştir veda zamanı artık ;
Cümle haklardır, helâl edilen.
Mahzunlaşan bulutlu yüzlerin ,
Gittikçe değişir ifadesi.
Sıtma nöbeti kesilir,
Kördüğüm nefeslerde hıçkırık.
Metanetini yitirirken ,
Sancılı, yağmurlu gözlerin ;
Çoktaan hazırdır bahanesi.
Ne de olsa var ayrılık...

İsteksiz atılan adımlar ürkektir.
Gönül efkarlı, incinmiştir gurur.
Süzülür gözlerden yaş, boğaz kurur.
Hüznün en alâsı, bu tabloda
Kalplerden, yüze; en sarısıyla vurur.
Ahh..olmaz olasıca ayrılık.
İstasyon kibirli, donuktur tren
Fısıltılı dudaklardan dökülüp,
Asıl işi bitiren ;
Son fasıldaki tek sözdür,
Haydi Allah'a ısmarladık.
Kaybolmuştur zaman, mekan sa soluk.
Ve..bir gurbet çantasıyla,
Başlar yolculuk...

Arif Vefik Çınar
25.01.2001 Bünyan/KAYSERİ