Gurbet Akşamları Şiiri - Sadık Kocabaş

Gurbet Akşamları

Gönül bahçesinde güllerim soldu,
Gözlerime hicran yaşları doldu.
Gidişim hazandı, dönüşüm noldu?
Köyüme dönmeye yüzüm kalmadı.

Yollar bükülüyor, dertlerim derin,
Tadı yok baharın, yeli yok yerin.
Hasreti çekilmez artık seherin,
Köyüme dönmeye yüzüm kalmadı.

Yıllar birer birer sırtıma bindi,
Ateşten gömleğim ruhuma indi.
Ümitler tükendi, feryadım dindi,
Köyüme dönmeye yüzüm kalmadı.

Kalemsiz Şair’im, bağrım yaralı,
Kaderin kalemi baştan karalı.
Gurbet elde kaldım, bahtı karalı,
Köyüme dönmeye yüzüm kalmadı.