Gurbet Akşamları Şiiri - Ercan Demirci

Güneşin battığı yerde
Solar gurbet akşamları
Beni türlü türlü derde
Salar gurbet akşamları

Gönlümü hep hüzün sarar
Gözlerim bir dostu arar
Dostu bulsan neye yarar
Çalar gurbet akşamları

İplik iplik çözülürsün
Yâd gözlerle süzülürsün
Sen ağlayıp, üzülürsün
Güler gurbet akşamları

Duymaz kimseler çağrını
Kimse dindirmez ağrını
Üstelik yanık bağrını
Deler gurbet akşamları

Tuzsuz aşın tuzu gibi
Zemherinin buzu gibi
Anasız bir kuzu gibi
Meler gurbet akşamları

Bir gün gelir çile biter
Her çileye gurbet yeter
Sılam gözlerimde tüter
Bilir gurbet akşamları

Düşme gurbetin ağına
Keskin dişli tarağına
Kanımızı toprağına
Çiler gurbet akşamları

Salar dertlere başını
Zehir eder su, aşını
Timsahların gözyaşını
Siler gurbet akşamları

Şu gurbette hasret saklı
Buralarda zalim haklı
Ellere kanmayan aklı
Çeler gurbet akşamları

Vurur seni hep arkadan
Bilir şu gurbeti tadan
Yüreğimi tam ortadan
Böler gurbet akşamları

Hasrete razıyım dünden
Saniye düşerim günden
Lakin zamanı kökünden
Yolar gurbet akşamları

Şehre karanlık çökünce
Güneş nurunu çekince
Yüreğimi ince ince
Dağlar gurbet akşamları

Dertler kapını aralar
Hasret gönlünü yaralar
Senle beraber karalar
Bağlar gurbet akşamları

Gönül burda dostun arar
Dost diye taşları sarar
Her gün infazıma karar
Kılar gurbet akşamları

Söz-müzik: