Gün batıp akşam olunca,
Kuşlar bile dönerler yuvalarına,
Bir ben garibim buralarda,
Kimsesiz,yapayalnız boynu bükük,
Gün batıpta akşam olunca,
Dalarım karanlığa,
Taş döşenmiş ıslak kaldırımlar da,
Tanıdık bir ses ararım kendime,
Ararım,ararımda bulamam,
Gurbette geceleri hiç sevmem,
O geceler bozar aklımı,
Alıp götürür hayallerimi,
Bozar dağıtır,
Gurbette akşam olunca,
Bir yalnızlık kaplar içimi,
Taşdan heykel kesilir sevdiklerim,
Birer birer geçerler gözümün önünden,
Bir selam bile vermezler,
Sevemem gurbetin akşamlarını,
Gün batınca insanlar döner yuvalarına,
Bir ben gidemem sevdiklerime,
Çırpınıp haykırsam bile,
Dağlar geçit vermezler bana.
Kayıt Tarihi : 26.8.2006 18:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir 1980 yılında Kütahya Hava Er Eğitim Komutanlığında acemi birliğinde gece nöbeti esnasında yazılmıştır.
TÜM YORUMLAR (7)