Gurbet Akşamları - 1 Şiiri - Suat Türkay

GURBET AKŞAMLARI - 1

Ah! bu gurbet akşamları,
Zifiri mavi geceler,
Kopkoyu.
Siyaha yakın,
Mavimtrak
Petrol mavisi geceler...

Şimşekler çakar
Uzak dağların başında,
Kavak yelleri eser başımda,
Garip garip
İçli içli...

Koyu bulutlar uçar,
Gönlümün üzerinden,
Ağlamaklı...

Hüzünlü gurbet akşamlarında
Kavak yelleri eser başımda
Gürül gürül çağlayanlar
Irmaklar ağlar gönlümde...

Bir bulut çöker
Gün batınca
Petrol mavisi gecelerin
Zifiri karanlığına...

Bir bulut çöker gönlüme,
İpil, ipil yağmurlara gebe
Bir hüzün çöker ağlamaklı,
İnceden ince,
Serin mi serin
Gurbet akşamlarına.

Alnımı ıslatır,
Süzülür iner,
İner de gönlüme oturur
Gurbet akşamları...

Ben miyim gurbet akşamlarında
Yalnız ampullerin aydınlattığı,
İzbe sokaklarda tek başına
Bir hâyâl gibi süzülen?

İçmeye bir bardak suyu,
Şiir yazmaya şöylesinde
Eli ayağı düzgün,
Bir kâğıdı olmayan...

Çelik namluların ince sızısı var,
Yalnız gurbet akşamlarında,
Binlerce mısra gelir aklıma,
Gelir de,
Düğümlenir boğazıma
Olanca hıncıyla...
Kalem yetişmez yazmaya
Kâğıt bulamam.

Ah bu gurbet akşamları! ...
Yine yalnız yakaladı
Bu gece
Yine sensiz,
Ve yine kalemsiz,kâğıtsız yakaladı
Üstelik yapayalnız! ...

İndi inadına gönlüme,
Bağrıma yapıştı ince dert gibi,
Bana beni sorar,
Ele aleme herkesi,
Sorar insafsız gurbet...

Ve zifiri karanlığı ile çöker,
Petrol mavisi gurbet akşamları,
Oturur gönlüme,
Gündüz turkuaz rengi
Gece petrol mavisi
Gurbet akşamları...

21.08.1995 Saat 23.57.
Mihalıççık- Eskişehir