Gurbet Şiiri - Bilal Bildik

Şu gurbetin yolları neden çekilmez
Neden böyle çok yoruldum ben
Şu fırtınalı hayatım ne zaman dinecek
Daha nice ve hep aynı sorular
Gözlerimin yaşı kurumadan tekrar bir yenisi
Biliyorum hayatın her zaman
İnsanın istediği gibi gitmeyeceğini
Lakin bunu istemeye de hakkım yok
Ama hep özlemekle dolu hayat
Beni öyle çok yordu ki
Kendime bile bunu söyleyemiyorum
Bir sarhoş gibiyim
Debdebeli bir yaşantının yarınlarını göremiyorum
Ümitsizlik diz boyu ama
Güçlü görünmeye çalışıyorum
Yine de pes ediyor insan bazen
Ve güçlü görünmek bir teselli oluyor sadece

Küçük kalplerin büyük imtihanlar
Meğer ne kadar zor
Öyle acıyor ki kalp
Bir süre sonra incinmeyi ya unutuyor
Yada sineye çekiyor artık

Ah şu gurbet
Beni benden beni sevdiklerimden
Sevdiklerimi de benden alan gurbet
Eserinle övün şimdi gurbet