Gurbet Kaldı
Yuva arıyordu gönlümün yorgun güvercini.
Bir dal, bir çatı, biraz sıcaklık…
Ama ne varsa çoktan talan olmuştu.
Kırılmış dallar, dağıtılmış bağlar —
Kafesten başka sığınacak yer kalmamıştı.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta