Ona gitme diyordu Hüseyinin anası,
Dağlar kadar büyüktü,dertli ananın yası...
Zeynep Gelin eliyle çıkını bağlıyordu,
Bir yandan sessiz sessiz,hıçkırıp ağlıyordu...
Pınar pınar akardı,buğulu yaşlı gözler;
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
İnsanların çektiği; yokluk,acı ve hasret,
Bu yolların sonunda,hep gurbet var,hep gurbet...
çok güzeldi...
saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta