Geceler soğuk pek de aratmaz kutup
Sessizce anlaşmışlar herkes lal olup
Gün kaçmış karanlığa bırakmış solup
Şu sıcak tenin ılık nefesin ile savrulup
Kısa geliyor saatler sensin tek nedeni
İçi boş sensiz neyleyim bu fani bedeni
Uzak gelir bana yatağın öteki bucağı
Sensiz güneş soldurur içimdeki ocağı
Bütün gün bilenmiş, yorgun bu beden
Söküp at sıkıntı, keder hepsini benden
Ne beden ne de ten sade muhabbet ten
İster gözlerin den ve gür sessizliğin den
Duymam, dilim lal, göz kapalı da oysa
Her fısıltın, kıpırdaman ta içime dolsa
Benden önce kalkıp gidişin yarım kalsa
Her dönüşün bir öncekinden kısa olsa
Gün yırtar kendini perdenin ötesinden
Koparmak ister sabırsızca seni benden
Hasret mi kalmak ister gönül bilemem
Ta ki gelip de günaydın demeni senden
Kayıt Tarihi : 16.4.2025 09:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllardır beni soğumak üzere olan yatağımdan, beklentim haline gelen "günaydın" ile güne uyandıran eşime yazdığım şiir. Umarım hatalarımı mazur görürsünüz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!