Günün Teknesi Şiiri - Tunay Bozyiğit Sey ...

Günün Teknesi

Onca tenha ve hüzne ingin gözlerin senin
acının son yerinden mi geldin?
yüzün buruşa kırışa,
yüzünün şiirleri tepe takla...
nedir bu ellerini birden soğutan
neresi en yanan yerin ?
sabahsı duruşuna yel mi vurdu?
söndü ışıkların...
Git kendini yeniden doğur tenhalığından...
sırtını dönüp giden bir ayrılık gibi,
kapkara bakışların...
agır yenilgilerden geçmiş de çökmüş omuzların,
sevdanın savaş alanı üstün başın...
yüreğin zülüflerine dağılmış
her teli sızlıyor,
can çekişiyor yılanlarca, yıldız ellerini bekliyor
sakın ha toplama ellerinde...
yıldızlar ölümüdür yılanların...
bırak yağmuru beklesinler,
bulut salkımları yüklü yağmurları
zülfünde yeniden doğuracaklar,
güneş ışıklarını örgüleyerek...
günün teknesine gerip yedi telini,
gökkuşağı türküleyerek...