Günün Sonunda İnsan Şiiri - Şahbettin Uluat

Şahbettin Uluat
501

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

Günün Sonunda İnsan

Dün, bugün, yarın derken,
Solar gülleri ömrün.
Dökülür sağdan, soldan,
Artık külleri ömrün.
*
Zayıflar göz ve kulak,
Bozulur diş ve tırnak,
Kurur, solar, terk eder,
Her sene birkaç yaprak.
*
Saç, sakal, kaş ağarır,
Gözdeki yaş ağarır,
Bedende tüyler solar,
Yavaş yavaş ağarır.
*
El, ayak ve eklemler,
Yavaşla, ağır ol der,
Şımarık çocuk gibi,
Duraksatır, engeller.
*
En son, küçük bir rüzgar,
Gösterir ki, ölüm var.
Silinir, gider bir bir,
Zengin, yoksul, aç, toklar.
*
Çoğumuz görmez onu,
Yakın duran o sonu,
Hem bedeni bırakır,
Hem mal mülk, eş dostunu.
*
Bitmez dünya rüyası,
Rüyaların en hası,
Biz gitsek de tükenmez,
Rüzgar, kül macerası.

03/09/13
09.00

Şahbettin Uluat
Kayıt Tarihi : 3.9.2013 11:31:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Ülkü Şahin
    Ülkü Şahin

    Yaşamdan o sonu;
    Düşünmek lazım onu!
    Zira gelmez tehire;
    Böyle ciddi bi konu!

    Hayırlı sınavlar kardeşim.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Şahbettin Uluat